Age of Worms - część I

- Ale czemu od razu go zabijać może się zgodzi żebyśmy przeszukali jego teren i nas nie zaatakował - stwierdził pewnie Zoraster po czym zgramolił się na dół.

- No to teraz gdzie trzeba się udać w celu odnalezienia tego żwiołaka - spytała się Zoraster

Gabriel zszedł za Zorasterem. - Siedzi pod wodą. Tymi schodami w dół.

- Ciekawe jakby go tu można wybawić - stwierdził Zoraster i zaczął brodzić przy brzegu.

Urgoth położył plecak i niepotrzebne wyposarzeniena brzegu i oczekując reszty drużyny siedział na brzegu

Barbarzyńca, wojownik i czarodziej bo dojściu do sali, stwierdzili że sarkofag jest ustawiony na zachód, chociaż ostatnio znowu jak wychodzili był ustawiony na północ.

Gdy zeszli na dół, zauważyli tylko jakieś dodatkowe szczątki, których wcześniej tu nie było. Wyglądali na rozerwanych górników, których ktoś wypatroszył i zeżarł od zewnątrz. Jedyne co się ostało do użytku to dwie duże drewniane tarcze i dwa długie miecze.

Obecnie drużyna robiła przygotowywania przy schodach...

- Dobrze drodzy towarzysze. Powinniśmy tu zostawić rzeczy, takie jak pancerze czy plecaki. Seth nam tu wszystkiego popilnuje, prawda mój drogi – Vil spytał się swojego chowańca, a ten ochoczo i pokiwał główką.

- Rzucę na was po kolei czar. Nie działa on zbyt długo, i nie spowoduje że będziemy mieli lepsze zdolności pływackie. Jednakże dzięki temu czarowi przez jakiś czas będziemy w wodzie poruszać się zdecydowanie szybciej.

Gdy Vil skończył mówić, zostawił większość rzeczy przy ścianie. Seth natychmiast usiadł z dzielną minką na ekwipunku swojego pana.

Mag zostawił przy sobie jeden pergamin, magiczną pochodnię i swoją różdżkę.

- Jak będziecie gotowi, zacznę po kolei rzucać na was czary.

Gabriel zostawił niepotrzebne rzeczy obok ekwipunku Vila. Wziął, że sobą miecz i sunroda(krórego przeywiązał do rękojeści miecza)

Po raz pierwszy zobaczyliście szeroką i umięśnioną klatkę półorka. Było na niej parę blizn jakiś talizman z ZĘBÓW czegoś i tyle. Urgoth stoi w przepasce biodrowej z toporem w łapie.

Zoroasater poszedł w ślady Urghota i również rozebrał się do przepaski biodrowej i biorąc ze soba tylko miecz i puklerz oraz przymocowany do puklerza sunrod.

- Czy ktoś chce żebym rzucił na niego Guidance, może was jednorazowo wspomóc w trudnej chwili przez około minute po rzuceniu - dodał jeszcze Zoroaster po czym zaczął się przygotowywać do rzucenia tegoż czaru.

Urgoth poczekał aż Vil rzuci na niego czar i ruszył w mętną wodę z mocnym postanowieniem zniszczenie żywiołaka

Rzuć czar na Vila. Ja z Urgotherm jakos sobie poradzimy. - powiedział Gabriel i jak Urgoth czekał na czar który miał rzucić Vil.

Zoraster rzucił czar na Vila(odwdzięczając się za rzucony czar), rzucił też czar na siebie. Po czym ruszył do wody za towarzyszami.

Drużyna była w końcu gotowa. Vil rzuciła najpierw czar na Urgotha, mówiąc by się nie przejmował chwilowymi zmianami na ciele. I faktycznie, na dłoniach półorka pomiędzy palcami pojawiły się błony. Ten nie zwracając na nic pierwszy ruszył do wody.

Kiedy za nim wszedł Gabriel, barbarzyńca już popłynął trochę dalej. Tam w ciemnościach czaił się żywiołak wody. Wodna istota dosyć szybko podpłynęła do nowej ofiary i wywiązała się walka. Wielki topór orka pozostawiał za sobą tylko ślady w wodzie, gdy ten siłacz machał w nieprzyjaznych warunkach swoją bronią.

Gabriel płynął mu na pomoc, ale zauważył całkiem nowe niebezpieczeństwo. Oto jakaś plugawa, nieumarła istota, wypłynęła z jednego pomieszczenia.

Gabriel postanowił jednak pomóc towarzyszowi, pamiętając cały czas ostatnie spotkanie z tym stworem, które przecież zakończyło się śmiercią jednego z jego towarzyszy.

I być może historia by się powtórzyła, gdy cios żywiołaka brutalnie powalił półorka. Całe szczęście pojawił się Vil który wykończył stwora magicznym pociskiem. Gabriel natychmiast zajął się ratowaniem towarzysza, a kapłan zaczął płynąć prosto na nieumarłego.

Stwór najwyraźniej był oporny na próby odpędzenia go. Chwilę później wywiązała się straszna walka. Ciało kotłowało się obok ciała, stwór kąsał i uderzał łapami jak szalony, bohaterowie starali się wyeliminować swoja bronią obrzydliwca.

W końcu stwór padł, a jego martwe szczątki zaczęły się unosić w wodzie.

Drużyna mogła się wycofać na chwilę. Najwyraźniej nie było już tam więcej stworów.

Kapłan rzucił jeden ze słabszych czarów i uleczył się [1 HP]. Później rzucił Leczenie Lekkich Ran na półorka, całkowicie go lecząc z wszelkich ran.

Vil użył perły by przypomnieć sobie czar. Wziął dwa pergaminy, i na trójkę swoich towarzyszy znowu rzucił po czarze Wodne Skrzydła. Sam już został na zewnątrz, a troje jego towarzyszy mogła na spokojnie przeszukać zalany poziom.

Przeszukując pomieszczenia odnaleźli:

- ciało przy którym znajdował się krótki miecz dobrej jakości
- krótki miecz Matt’a
- szczątki Matt’a i gogle
- sakiewkę, w której było: 1 sztuka platyny, 38 sztuk złota i 55 sztuk srebra
- na palcu ghoula był złoty pierścień, z symbolem 8-ramiennej gwiazdy, który już wcześniej przewijał się na różnych znalezionych po drodze szczątkach
- czerwoną latarnię

Vil po rzuceniu Wykrycia Magii stwoerdził, że wśród nowych przedmiotów krótki miecz jest magiczną bronią.

Zabierzmy wszystkie rzeczy i ciało Matta. Pochowamy go godnie. - powiedział Gabriel zakładając pancerze i zarzucając sobie ciało Matta na plecy. - Chodźmy już z tego miejsca.

Zoroaster rónież udał się za przyjaciółmi.

Urgoth ubrał sie ponownie w pancerz i kuszył z toważyszami do miasteczka bo chyba zamierzają pochować Matta na cmentarzu.

- Chwilę – powiedział Vil, gdy dotarli wszyscy do głównej sali. – Co powiecie na to, by powiesić czerwoną latarnię na swoje miejsce?

- Można ją zawiesić. Ale pośpiesz się Vil. Czym prędzej pójdziemy tym prędzej wrócimy.

Vil zawiesił latarnię, ale nic się nie stało.

- Dobrze, wracamy. Proponuję wrócić, pochować Matta, odpocząć. Nie wiem czy to ma działać w jakiś sposób, ale może podpalimy wszystkie latarnie jak wrócimy?

Można będzie tak zrobić. Nic przecież niestaszkodzi, że będą się palić. - Powiedział Gabriel i zaczął iść w kierunku wyjścia.