Age of Worms - część I

Żuk, gdy tylko się podniósł, ruszył ociężale na Matta. Najwyraźniej, szło mu to trochę ślamazarnie, jakby jakaś siła nie pozwalała mu w pełni funkcjonować.

[link widoczny dla zalogowanych]

Matt przesunął się w tył [P,P,P] i strzelił do żuka [att 18].

Całe szczescie żuk trafił tylko puste powietrze [AoO: 8], ale strzała Matta bez problemu trafiła przeciwnika [Damage: 12].

Urgoth zażucił swój topór na ramię i biegiem ruszył w kierunku żuka. Wpadł na całkiem dobry pomysł zaflankowania go z Mattem i zakończył swój bieg za "plecami" żuka.
[bieg 10xL DL, ]

Gdy półork stanął przy jednym z kamiennych stołów, Vil przesunął się tylko kawałek, obserwując towarzyszy. Matt natomiast poczuł, jak przywracają mu się siły.

[link widoczny dla zalogowanych]

[Inicjatywa:]
[Gabriel: 18]
[Żuk Bombardier: 13, Fatigued]
[Matt: 13]
[Urgoth: 12, Fatigued (after Rage)]
[Vil: 5]

Gabriel podbiegł[L L L L L] do żuczka flankując go wraz z Urgothem.

Matt znowu odskoczył w tył [L,L,L,] po czym oddał strzał w żuka [att20]

Nim jednak Matt wystrzelił, żuk szybko przeskoczył do tyłu, jakby chciał się schować przed niebezpieczeństwem [1.5GP] i wgryzł się w ciało Gabriela [Atak: 18, Damage: 3HP].

Strzała [potwierdzenie krytyka: 6] jednak trafiła przerośniętego żuka [Damage: 6HP], jednak skubaniec dalej stał na nogach.

Urgoth ruszył za robalem [ruch PG] i zadał potężny cios [attack 5] który niestety nie trafił w żuka ale trafił w podłogę zniszczył parę kamiennych płytek i wykrzesał pare iskier.

Gabriel pomimo dziwnego uczucia jakby coś chciało wyssać z niego siły znowu przesunął się by flankowac przeciwnika [1.5PG] i zaatakował zza głowy wkładając w cios całą swoją siłe[attack 17, damage 13HP] Trafił w sam środek pancerza okropnego żuka. Wnętzności robala poleciały na wszystkie strony lądując na jego towarzyszach.

- No to jeden do jednego kolego - Powiedział do Urgotha i podniósł młot. - Chyba mamy tutaj sok z żuka - stwierdził i serdecznie uśmiechnął się do reszty.

Dało się jednak czuć w tym pomieszczeniu coś dziwnego, każdy kto tu przebywał dłużej, wcześniej czy później czuł się zmęczony. Na szczęście, wszystko wskazywało na to, że wystarczyło wyjść z tego pomieszczenia, by znowu odzyskać siły. Zapadła teraz przez chwilę cisza...

[nagroda: po 150 exp na głowę]

Urgoth zainteresował się szkieletem w pancerzu a raczej samym pancerzem. Poza tym rozejrzał sie czy jest tu jeszcze coś wartego uwagi.

Pancerz jaki miał na sobie szkielet, był niewątpliwie doskonałej jakości skórzaną zbroją. Na lewej piersi był na tej zbroi wyszyty jakiś znak, coś co przypominało różę wiatrów i wskazywało osiem kierunków.

Na kościstej łapie szkielet miał też pierścień, niewątpliwie srebrny.

To Urgoth rozebrał szkielet z tej zbroi. Pierścień wsadził do sakiewki, a zbroję do wora i zaczął się rozglądać dalej. Może coś jeszcze ciekawego Urgoth znajdzie.

W ślad za Urghotem Matt zaczął przeszukiwać pomieszczenie dokładnie [search 20]

Gabriel jak wcześniej stanął na środku gdzie przecinały się korytarze i obserwował schody by nic ich niezaskoczyło.

Vil nic nie mówiąc podszedł tylko do skrzyżowania. Cały czas głaskał swojego ciężko rannego przyjaciela.

- Spokojnie, wyjdziesz z tego. Nie bój się mały, nie zginiemy tu... Tak jak biedna Liza. Przynajmniej ciebie postaram się obronić – mówił teraz Vil, starając się uspokoić lekko wystraszone zwierzątko.

Za zachodzie, nic ciekawego drużyna nie znalazła. Ot, jedna kamienna statua i 8 kamiennych łóżek.

To Urgoth wraca na skrzyżowanie i skręca na tak zacięcie bronione schody. Czeka na resztę drużyny może nie wszyscy wojownicy będą bronili drogi odwrotu.

A Matt dzielnie zmieraz do przodu sprawdzając schody.

Okazało się że dalej jest już tylko woda i trzeba popływac troszeczke - Kto umie pływać - powiedziawszy to Matt troche bezmyślnie zanurzył się w wode sprawdzając dno przed sobą uważając na dno czy za bardzo się nie obniża.

Nim zanurzył się za bardzo zmienił swój łuk na miecz.

Ja umiem - powiedział Gabriel i poszedł za Mattem. - Tylko nie wiem czy poradze sobie z tym całym żelastwem.